مستندسازی تجربیات با تکنیک واقعیت افزوده
واقعیت افزوده[1] یک نمای فیزیکی زنده، مستقیم یا غیرمستقیم و معمولاً در تعامل با کاربر است، که عناصری را پیرامون دنیای واقعی افراد اضافه میکند. این عناصر بر اساس تولیدات کامپیوتری که از طریق دریافت و پردازش اطلاعات کاربر توسط سنسورهای ورودی مانند صدا، ویدئو، تصاویر گرافیکی میباشد، ایجاد میشود. واقعیت مجازی[2] نیز عبارتند از تلاش برای برداشتن مرزهای بین فضای واقعی و فضای مجازی؛ به عبارت دیگر فناوری واقعیت مجازی تجربه قرارگیری کامل در یک محیط مجازی و دیجیتال است و دنیای فیزیکی را کاملاً نادیده میگیرد یا به اصطلاح، جهانی مجازی به موزات جهان واقعی است. در این فناوری با استفاده از عینکهای مخصوص، کاربران میتوانند در یک محیط مجازی قرار بگیرند و از قابلیت تغییر در محیط پیرامون خود بهره برند.
تکنولوژیهای واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، کاربردهای گستردهای در حوزه مدیریت دانش بهخصوص مدیریت دانش پروژه دارند. بسیاری مواقع کارکنان یک پروژه برای مطالعه تجارب فنی دارای ابهام هستند که آیا صرفا با مطالعه می توان متوجه آن موضوع شد یا خیر؟ چرا که برخی تجارب بایستی توسط افراد مشاهده شود تا فرد بتواند فرآیند یادگیری را به اتمام برساند. برای این منظور اشتراکگذاری دانش تصویری میتواند یکی از راهکارها باشد ولی همچنان ضعفهایی دارد؛ چراکه افراد لزوما همیشه به پایگاه دانش تصویری دسترسی ندارند، لذا برای پاسخ به این ابهامات، میتوان از تکنولوژی واقعیت افزوده بهره برد. این تکنولوژی این امکان را به ما می دهد تا از طریق صرفا اسکن کردن یک QR کد در یک کتاب یا یک پلاک آویخته شده بر یک تجهیز، سابقه و تجارب خاص آن تجهیز را روی تلفن همراه یا هر بستر دیگری مشاهده کنیم.
به واسطه اهمیت این مبحث، گروه مشاوره مدیریت دانش دانا، خدمت تخصصی “ مستند سازی تجربیات با تکنیک واقعیت مجازی و واقعیت افزوده “ را طراحی و به سازمانهای ایرانی ارائه میکند.
برای دریافت اطلاعات بیشتر، با ما تماس بگیرید.
[1] Augmented Reality (AR)
[2] Virtual Reality (VR)